De Toyota C-HR (Coupé-High Rider) is een compacte crossover in de middenklasse. De auto houdt het midden tussen een hatchback en een SUV en heeft een opvallend design met grote achterspoiler en veel lijnen en vouwen. Als de Toyota C-HR in 2016 op de markt komt, vraagt iedereen zich af of de auto wel een Toyota is. Een Toyota heeft tot dan toe een doorsnee design, uitzonderingen daargelaten. De vormgeving van de vijfdeurs Toyota C-HR is echter allesbehalve doorsnee! De sterk aflopende daklijn, de oplopende zijruit achter, de flinke achterspoiler en de achterste ‘verstopte’ portiergrepen; alles lijkt te zijn ontworpen om aandacht te trekken. De auto staat op een nieuw voertuigplatform dat door zijn lage zwaartepunt veel rijplezier biedt. En de Toyota C-HR is inderdaad een van de fijnst sturende auto’s in zijn klasse. Hierin zitten bijvoorbeeld ook de:

• Kia Niro

• Nissan Juke

• Volkswagen T-Roc

Toyota C-HR handgeschakeld en automaat

Het motoraanbod van de Toyota C-HR is overzichtelijk. In eerste instantie is er alleen een 1.2 Turbo met 85 kW/116 pk en een 1.8 Hybrid (benzine/elektrisch) met 90 kW/122 pk. Vanaf de facelift in 2020 is de Toyota C-HR ook leverbaar als 2.0 Hybrid met 135 kW/184 pk. De Hybrid-versie is standaard uitgerust met een automaat, een Continu Variabele Transmissie (CVT). De Toyota 1.2 Turbo is in principe handgeschakeld, maar ook met een automaat leverbaar. Per 1 september 2020 is de 1.2 Turbo uit de prijslijst verdwenen.

Toyota C-HR benzine en elektrisch

Wie een Toyota C-HR op diesel zoekt, kan zijn zoektocht staken; die is er namelijk niet. De Toyota C-HR rijdt op benzine (1.2 Turbo) of benzine met elektro-ondersteuning (Hybrid). De Hybrid hoef je overigens niet zelf op te laden met een snoer. Als de auto remt, laadt de accu op. Je kunt minder ver elektrisch rijden dan met een volledig elektrische auto, maar onder bepaalde omstandigheden – zoals in de stad – zoef je wel degelijk op elektrokracht door het verkeer.